Του Ονασαγόρα
Η μόνη ελπίδα του Ελπιδοφόρου
Κάτι περισσότερες από έντονες είναι οι αντιδράσεις που σημειώνονται από την ομογένεια κατά του αρχιεπισκόπου Ελπιδοφόρου για τη συμμετοχή του στο πανηγύρι του Ερντογάν, μαζί με τον κατοχικό ηγέτη Τατάρ. Η αντίδραση του Αναστασιάδη να ακυρώσει την προγραμματισμένη συνάντησή τους ήταν μάλλον το λιγότερο, αφού ο Ελπιδοφόρος φαίνεται ότι έχει γκρεμίσει και τις όποιες γέφυρες τον έδεναν με κάποια τμήματα της ομογένειας. Και εκεί είναι που ο ίδιος θα έχει σοβαρό πρόβλημα και όχι από την ματαίωση μίας συνάντησης με τον Αναστασιάδη. Για να μην σας πω ότι πηγή μου στη Νέα Υόρκη μου έλεγε χθες πως οι δυό τους μάλλον θα συναντηθούν αλλά ανεπίσημα και… άτυπα σε δείπνο που θα παραθέσουν ομογενείς.
Όπως μου ανέφερε η πηγή μου, η οποία είναι πολύ καλά πληροφορημένη, και ο Μητσοτάκης είναι σφόδρα ενοχλημένος από την συμπεριφορά του Ελπιδοφόρου. Και όχι μόνο την συγκεκριμένη αλλά και άλλες που όλες έχουν να κάνουν με τις σχέσεις που ανέπτυξε ο αρχιεπίσκοπος με το καθεστώς του Ερντογάν. Το γεγονός ότι ο Μητσοτάκης αποφάσισε τελικά να παρευρεθεί στην ξενάγηση στο σημείο μηδέν που δέχθηκαν επίθεση οι δίδυμοι πύργοι και στη νέα εκκλησία του Αγίου Νικολάου είναι για να μην παρατραβήξει το σχοινί και να δώσει επιχειρήματα στον Ερντογάν.
«Και η καχυποψία και ενόχληση για τη στάση του παραμένουν τόσο στην κυπριακή όσο και στην ελληνική κυβέρνηση. Περισσότερο όμως ο Ελπιδοφόρος θα έχει να κάνει με την ομογένεια η οποία αυτή τη στιγμή βράζει και θα χρειαστεί πολλή προσπάθεια από τον αρχιεπίσκοπο για να αντιστρέψει την κατάσταση, εάν ποτέ τα καταφέρει», μου ανέφερε η πηγή μου.
Σε ό,τι αφορά τον λόγο για τον οποίο ο Ελπιδοφόρος τρέχει σε κάθε κάλεσμα του Ερντογάν η απάντηση που μου δόθηκε ήταν: «Είναι ξεκάθαρο. Αυτό που τον ενδιαφέρει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο είναι να διαδεχθεί τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Σε αυτό και μόνο ελπίζει. Και για να το πετύχει φαίνεται πως δεν λογαριάζει τίποτα. Ούτε τις ενέργειες του Ερντογάν σε Κύπρο και Ελλάδα, ούτε και την συμμετοχή του σε εγκαίνια που ενισχύουν την μεγαλομανία του νεοσουλτάνου, δίπλα από τον κατοχικό ηγέτη».
Τι είπαν σε είκοσι λεπτά;
Τίποτα επί της ουσίας δεν βγήκε από την συνάντηση Αναστασιάδη-Γκουτέρες στη Νέα Υόρκη. Τα είκοσι (ολόκληρα…) λεπτά που διήρκεσε η συνάντηση σίγουρα δεν προσφέρονταν για συζήτηση της ουσίας του Κυπριακού, ούτε και για την προώθηση συγκεκριμένων προτάσεων. Και μόνο αυτά που δήλωσε ο Ανστασιάδης ότι θα ανέφερε στον ΓΓ, εάν τα έλεγε σε τίτλους θα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο. Μην σας πω ότι και τον Γκουτέρες δεν τον είδα και πολύ ενθουσιασμένο στην πόζα που πήρε δίπλα από τον Πρόεδρο. Οκ, το αποδίδω στην κούραση…
Εκείνο που έμεινε από την συνάντηση είναι η βούληση του Γκουτέρες για διορισμό ειδικού αντιπροσώπου ή έστω ειδικού απεσταλμένου στη θέση της αγέλαστης Λουτ. Σε περίπτωση που γίνει εφικτός ο διορισμός ειδικού αντιπροσώπου, κάτι για το οποίο οι Τούρκοι κλωστούν, θα έχουμε μια ελπίδα για θετικές διεργασίες μέσω του Συμβουλίου Ασφαλείας. Εάν τελικά ο διορισμός θα είναι για ειδικό απεσταλμένο, τα πράγματα προβλέπεται να συνεχίσουν να τρέχουν όπως τώρα. Δηλαδή με ταχύτητα… χελώνας.
Εκείνο που ακούω είναι πως ο Αναστασιάδης δείχνει ιδιαίτερη επιμέλεια για την ομιλία που θα κάνει στη Γενική Συνέλευση αύριο ενώ όλοι αγωνιούν για τις αναφορές που θα κάνει στο Κυπριακό ο Μητσοτάκης στη δική του ομιλία.
--------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένουπολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
